Στολίσαμε  Χριστουγεννιάτικα το σχολείου μας. Δέντρα, μικρά και μεγάλα, στολίδια και φωτάκια έδωσαν γιορτινή ατμόσφαιρα στις αίθουσες και το γραφείο των καθηγητών.

Ήταν πρωινό Τρίτης λίγο πριν χτυπήσει το πρωινό κουδούνι. Όλοι η αφάνταστα δεμένη ομάδα συναδέλφων δουλεύαμε σαν τις μελισσούλες και στρώναμε σχέδια για να συγκεντρώσουμε χρήματα μέσω του παζαριού για να πάνε τα παιδιά του σχολείου μας και την φετινή τους εκδρομή.

Δεν ξέρω πως το σκέφτηκα και λέω: δεν λέμε στον Φοίβο Δεληβοριά (που ήταν τη Δευτέρα και την Τρίτη στο νησί μας για συναυλίες) να έρθει στο σχολείο μας. Αλλά από την άλλη λέω πώς να έρθει; Απόψε είναι η τελευταία συναυλία και φεύγει άσε που θα είναι και πτώμα. Η Δέσποινα (η ψυχολόγος μας) θα πήγαινε το βράδυ στη συναυλία και σαν μουσίτσα που είναι και αυτή λέει, αν τον βρω από κοντά θα του το πω.

Το πρόβλημα με τα σκουπίδια στο νησί μας είναι έντονο. Αν ρίξετε μια ματιά οι περισσότεροι κάδοι είναι χωρίς καπάκια. Τα σκουπίδια αιωρούνται στο αέρα ή στην καλύτερη περίπτωση βρίσκονται δίπλα από τους κάδους ως απομεινάρια από την προσπάθεια κάποιας γάτας που μπήκε να αναζητήσει τροφή. Η θάλασσα είναι γεμάτη σκουπίδια κ μοιάζει τραγική η πρόβλεψη πως το 2050 αν συνεχίσουμε έτσι τα σκουπίδια θα είναι περισσότερα από τα ψάρια στις θάλασσες.

Με τους μαθητές της Α Γυμνασίου από την αρχή της σχολικής χρονιάς, έχουμε ξεκινήσαμε την ανακύκλωση. Οι μαθητές θα συλλέγουν σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς ανακυκλώσιμα υλικά και θα τα αποθέτουν στους κάδους ανακύκλωσης.