Λαλάρια... μία μικρή λέξη με μεγάλο παρελθόν.
Εδώ στο νησί «λαλάρια» λέμε τα μεγάλα βότσαλα. Η λέξη αυτή έχει μείνει από τα αρχαία χρόνια και προέρχεται από το αρχαίο «λας» = πέτρα. Αξίζει να ανατρέξουμε στη μυθολογία και να γνωρίσουμε την προέλευση της ρίζας των δικών μας λαλαριών.
Σύμφωνα με το μύθο, την εποχή που ζούσε ο Δευκαλίωνας, γιος του Προμηθέα, έγινε φοβερός κατακλυσμός. Ο Δίας θέλησε μ’ αυτό τον τρόπο να τιμωρήσει τους ανθρώπους γιατί είχαν γίνει κακοί και ασεβείς. Ο Δευκαλίωνας με συμβουλή του Προμηθέα κατασκεύασε μία κιβωτό και κλείστηκε μέσα σ ’αυτή με τη γυναίκα του, την Πύρρα και όλα τα απαραίτητα εφόδια.
Εννέα μέρες και εννέα νύχτες κράτησε ο κατακλυσμός και η κιβωτός ταξίδευε ακυβέρνητη. Όταν σταμάτησε προσέγγισε τον Παρνασσό και εκεί ο Δευκαλίωνας και η Πύρρα πρόσφεραν θυσία στο Φύξιο Δία, τον προστάτη των φυγάδων. Ο θεός ευχαριστήθηκε με την ευσέβειά τους και στέλνοντας τον Ερμή τους μεταφέρει την υπόσχεση ότι θα πραγματοποιούσε την πρώτη τους ευχή. Το ζευγάρι ζήτησε να δώσει και πάλι ζωή στο ανθρώπινο γένος και ο Δίας τους είπε να ρίξουν πίσω τους πέτρες που θα μεταμορφώνονταν αμέσως σε ανθρώπους…… (συνεχίζεται στο επόμενο φύλλο).
Συριανή Ντοπιολαλιά - Λαλάρια, Μέρος 2ο
Μάρκος Σφακιανάκης Μαθητής της Ε' Τάξης
Ατσίδα - Φύλλο Νοέμβριος Δεκέμβριος 2011 - Σχολική Εφημερίδα του ΤΕΕ Ειδικής Αγωγής Σύρου