Στην Ελληνική μυθολογία η Σφίγγα ήταν ένα τέρας, που έφερνε κακοτυχία και καταστροφή. Σύμφωνα με τον Ησίοδο ήταν κόρη της Χίμαιρας και του Όρθρου ή κατά άλλους του Τυφώνος και της Έχιδνας.

Αναπαρίσταται ως φτερωτό λιοντάρι με κεφάλι γυναίκας ή ως γυναίκα με πέλματα και στήθη λιονταριού, ουρά ερπετού και φτερά πτηνού. Το όνομά της προέρχεται από τη λέξη «σφίγγω». Τέτοιες σφίγγες κατά την αρχαιότητα υπήρχαν σε διάφορα μέρη του τότε γνωστού κόσμου και είχαν περιβληθεί με διαφορές μυθολογικές ιστορίες. Στην αρχαία Ελλάδα ήταν γνωστή η σφίγγα της Βοιωτίας.

Η Ήρα και ο Άρης την έστειλαν στη Θήβα. Εκεί στεκόταν και ρωτούσε τους περαστικούς: «Ποιο ον το πρωί στέκεται στα τέσσερα, το μεσημέρι στα δύο και το βράδυ στα τρία;» Όποιον δεν μπορούσε να λύσει το γρίφο η Σφίγγα τον έσφιγγε, μέχρι να πεθάνει. Ο Οιδίποδας έλυσε το γρίφο απαντώντας ότι το ον αυτό είναι ο άνθρωπος. Όταν είναι βρέφος περπατάει στα τέσσερα, μετά σηκώνεται στα δυο του πόδια και στα γηρατειά περπατάει όρθιος, αλλά χρησιμοποιεί σαν τρίτο πόδι ένα μπαστούνι. Μόλις λύθηκε το αίνιγμά της, η Σφίγγα γκρεμίστηκε από το βράχο που στεκόταν και σκοτώθηκε.
 

Νίκος Καψωμενάκης – Νίκος Σερεφίδης Μαθητές της Ε Τάξης
Ατσίδα - Φύλλο Δεκεμβρίου 2012 Ιανουαρίου 2013 - Σχολική Εφημερίδα του ΤΕΕ Ειδικής Αγωγής Σύρου