Συντάχθηκε από Παυλάκος Μαυροειδής στις . Last updated on . Εμφανίσεις: 6716
Τη Δευτέρα 26 Απριλίου του 2010 ξεκινήσαμε με το πλοίο Άρτεμις της ΑΝΕΚ Lines για την εκπαιδευτική μας εκδρομή στο μοναδικό νησί της Σαντορίνης. Το ταξίδι μας ήταν φανταστικό, παρά τις αρχικές ανησυχίες για τον αέρα. Μετά από πεντέμισι περίπου ώρες ταξίδι και αφού είδαμε τα λιμάνια της Νάξου και της Ίου μπήκαμε στην πανέμορφη καλντέρα του μοναδικού αυτού νησιού. Το μοναδικό θέαμα των κόκκινων πανύψηλων βράχων με τα χωριά στο χείλος τους και των κατάμαυρων πετρωμάτων του ηφαιστείου μας υπόσχονταν τα καλύτερα.
Επιβιβαστήκαμε στα λεωφορεία και πήγαμε στο ξενοδοχείο που βρισκόταν στη χώρα των Φηρών. Αφού τακτοποιηθήκαμε, κάναμε την πρώτη μας εξόρμηση για λίγο φαγητό και βόλτα στα σοκάκια της.
Την επόμενη ημέρα το πρωί επισκεφθήκαμε το οινοποιείο Κουτσογιαννόπουλου,
το οποίο φιλοξενεί ένα από τα καλύτερα, αν όχι το μοναδικό, μουσείο οίνου στον κόσμο. Μας υποδέχθηκαν φιλικά, μας ενημέρωσαν σύντομα άλλα στοχευμένα και με σαφήνεια για την ιστορία του οινοποιείου και του μουσείου. Περιηγηθήκαμε στις υπόγειες στοές τους και δοκιμάσαμε τρία από τα δεκαέξι διαφορετικά κρασιά της κάβας τους ενώ μας εξιστορούσαν τον τρόπο παραγωγής τους και την προέλευση των ποικιλιών σταφυλιού από τις οποίες φτιάχνονται.
αι τον τεράστιο βράχο που στην κορυφή του φιλοξενεί την αρχαία Θήρα. Δεν καταφέραμε όμως να ανέβουμε. Τα έργα που γίνονταν στο μονοπάτι ανόδου, ο πολύ δυνατός αέρας, που έκανε επικίνδυνο το περπάτημα σε αυτό το ύψος και η τιμή εισιτηρίου που μας ζήτησαν για να μας ανεβάσουν (10€ το άτομο) μας οδήγησαν στην απόφαση να περιοριστούμε σε βόλτα στη παραλία.
Επιστρέψαμε αργά το μεσημέρι στα Φηρά και καθίσαμε στον ξακουστό Νικόλα για φαγητό. Η όρεξη ήταν στα ύψη. Μουσακάδες, μπιφτέκια, μπακαλιάρος σκορδαλιά, κατσικάκι, λαχανοντολμάδες, τοματοκεφτέδες και κάθε λογής ορεκτικό έπεσε πάνω στα τραπέζια. Ο ιδιοκτήτης τρόμαξε τόσο από αυτά που παρήγγειλαν ο Μανώλης, ο Μάρκος, ο Κώστας και ο Κωστάκης, που μας φώναξε (να’ ναι καλά ο άνθρωπος!). Τέσσερα άτομα είχαν παραγγείλει επτά μερίδες φαγητό και δώδεκα ορεκτικά!!! Αφού έγιναν οι απαραίτητες «διορθώσεις» φάγαμε, ήπιαμε και φύγαμε για την Οία και το ξακουστό της ηλιοβασίλεμα.
Ο «δρόμος» για την Οία ήταν λίγο στριμωχτός και το ηλιοβασίλεμα πίσω από τα σύννεφα, αλλά τα πανέμορφα σοκάκια, η καταπληκτική θέα προς το ηφαίστειο, τη Θηρασιά και το Αμμούδι μας γέμισαν ικανοποίηση.
Σειρά είχε το τελεφερίκ που μας κατέβασε στο παλιό λιμάνι από όπου πήραμε το καραβάκι για εκδρομή στις καμένες και τις θερμές πηγές. Η εμπειρία ήταν μοναδική. Ήμασταν πάνω σε ένα ενεργό ηφαίστειο! Περπατούσαμε δίπλα στους κρατήρες του περιτριγυρισμένοι από τη μοναδική ίσως κατοικημένη καλντέρα στον κόσμο! Κόσμος κολύμπησε σε θερμά από το ηφαίστειο νερά και μυρίσαμε μυρωδιές από τα βάθη της γης. Πώς να το περιγράψεις αυτό;
Το απόγευμα μας βρήκε να τρώμε στην αυλή του Pelican. Οι περισσότεροι απόκαμαν και αποφασίστηκε να επιστρέψουν στον ξενοδοχείο για ξεκούραση. Όσοι είχαν ακόμη λίγα κουράγια ανεβήκαμε στο Ημεροβίγλι, εκεί που αρχίζει το μονοπάτι για την Οία και το περπατήσαμε αντίθετα, προς τα Φηρά. Με το που ξεπροβάλαμε στην άκρη μείναμε θαμπωμένοι από την ομορφιά που αντίκριζαν τα μάτια μας. Από ύψος περίπου τριακοσίων μέτρων, σχεδόν κάθετα στη θάλασσα βλέπαμε μπροστά μας τη Θηρασιά και δεξιά μας την Οία, από το λιακό ενός καταπληκτικού σπιτιού που ο μεγάλος σεισμός δεν το έριξε. Συνεχίσαμε την πορεία μας προς τα Φηρά διασχίζοντας το Ημεροβίγλι και το Φηροστεφάνι. Ό,τι και να σας πούμε είναι λίγο. Οι φωτογραφίες δεν μπορούν να κλείσουν μέσα τους τόση ομορφιά. Πρέπει να είσαι εκεί.
Το πρωί ξεκινήσαμε για την επιστροφή. Ίο, Σίκινο, Φολέγανδρο, Νάξο, Πάρο και τελικά πίσω στη Σύρο με πολύ αέρα αυτή τη φορά. Αφήσαμε πράγματα που δεν είδαμε και ελπίζουμε να μας δοθεί η ευκαιρία να τα δούμε μία άλλη φορά.
Ευχαριστούμε την ΑΝΕΚ Lines για την ευγενική χορηγία των εισιτηρίων από Σύρο προς Σαντορίνη με επιστροφή με το πλοίο Άρτεμις.
Ευχαριστούμε τo ΤΕΛΕΦΕΡΙΚ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗΣ για τη δωρεάν μεταφορά μας από τα Φηρά στο Παλιό Λιμάνι με επιστροφή.
Ευχαριστούμε το Οινοποιείο Κουτσογιαννόπουλου για τη δωρεάν είσοδο στο Μουσείο Οίνου.
υρισμένοι από τη μοναδική ίσως κατοικημένη καλντέρα στον κόσμο! Κόσμος κολύμπησε σε θερμά από το ηφαίστειο νερά και μυρίσαμε μυρωδιές από τα βάθη της γης. Πώς να το περιγράψεις αυτό;