Το λουκούμι από την τούρκικη λέξη lokum είναι γλύκισμα από ζάχαρη, νερό και άμυλο. Στη Σύρο έφθασε η τέχνη της παρασκευής του με τους πρώτους πρόσφυγες από τη Χίο, λέγεται ότι η πρώτη καζανιά μπήκε το 1832. Η πρώτη επίσημη σφραγίδα λουκουμοποιού εμφανίζεται το 1837 και είναι του Σταματελάκη.

Η τούρκικη λέξη επικράτησε διεθνώς, γιατί πολύ πριν από το 1832 το προϊόν αυτό είχε γίνει γνωστό στον κόσμο από την παραγωγή του στην Τουρκία. Οι τεχνίτες λουκουμιού ήταν κυρίως Χιώτες που μετέφεραν την τέχνη τους στη Πόλη, όπου παρασκεύαζαν το λουκούμι εκεί και τη μετέδωσαν στις επόμενες γενιές, όπως την έμαθαν και αυτοί από τους προγόνους τους.

Τα τρία βασικά υλικά βράζουν μέσα σε μπακιρένια καζάνια σε χτιστά τζάκια με πυρότουβλα ή παλαιότερα με λάσπη και πέτρα, έπειτα ο λουκουμοποιός  αδειάζει το μείγμα σε ένα ξύλινο τελάρο (λαμαρίνα) στρωμένο με αλεύρι και μένει εκεί, για να κρυώσει.

Την επομένη μέρα τεμαχίζεται με μεγάλες σιδερένιες μαχαίρες πάνω σε πάγκο στρωμένο με άχνη ζάχαρη (λουκουμόσκονη). Το στοιχείο που έκανε ασυναγώνιστο το συριανό λουκούμι, λέγεται πως είναι το νερό. Σ' ένα νησί άγονο και άνυδρο το αλμυρό από τις λιγοστές πηγές νερό έδωσε την επιτυχημένη και μοναδική ταυτότητα στο προϊόν αυτό!!Επίσης, κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει το άλλο συριανό προϊόν των λουκουμοποιών, τη χαλβαδόπιτα με θυμαρίσιο συριανό μέλι και φρεσκοψημένο αμύγδαλο! Αυτή είναι η ιστορία της παράδοσής μας!!!

Γιάννης Πρίντεζης και Ριλέτα Ψαραδέλη Μαθητές της Α' Τάξης
Ατσίδα - Φύλλο Ιανουάριου Φεβρουαρίου 2015 - Σχολική Εφημερίδα του ΤΕΕ Ειδικής Αγωγής Σύρου